Sonny Boy: بزرگترین انیمه ایسکای تاریخ که ژانر را واسازی می‌کند 2025

Sonny Boy: انیمه ایسکای که ژانر را با مضامین غریب و تحلیل شخصیتی عمیق واسازی می‌کند. بررسی تفاوت‌ها و پیچش‌های داستانی.

ایسکای ژانری است که در بین طرفداران انیمه شهرت متفاوتی دارد. در حالی که این ژانر به طور غیرمنطقی محبوب است، انبوهی از مجموعه‌های فرعی و تمرکز بر فانتزی‌های قدرت به ایسکای شهرتی منفی داده است، حتی در بین طرفداران سرسخت انیمه. در حالی که مسئله اول انکارناپذیر است و دومی بیشتر به ترجیح برمی‌گردد، اشتباه است که همه ایسکای‌ها را به دلیل چند مجموعه بدنام نادیده بگیریم. در واقع، یکی از بزرگترین انیمه‌های تاریخ، برداشتی تازه از این ژانر است که به عنوان نمونه‌ای درخشان از بهترین‌های ایسکای عمل می‌کند.

ایسکای که در ژاپنی به معنای «دنیای دیگر» است، ژانری محبوب است که در آن یک شخصیت یا مجموعه‌ای از شخصیت‌ها به دنیایی دیگر منتقل می‌شوند. ایسکای با الهام از انیمه‌هایی مانند Sword Art Online، در دهه گذشته منفجر شده است و به مجموعه‌ای از سریال‌های متنوع منجر شده است. در حالی که برخی از بزرگترین ایسکای‌ها مانند Re:Zero و That Time I Got Reincarnated as a Slime از جامعه گسترده‌تر تمجید دریافت کرده‌اند، مجموعه‌های محبوبی مانند Mushoku Tensei و The Rising of the Shield Hero جامعه را دچار اختلاف کرده‌اند.

ایسکای بسیار متنوع‌تر از آن چیزی است که برخی تصور می‌کنند

ایسکای می‌تواند طیف وسیعی از موضوعات، زیرژانرها و مضامین را پوشش دهد

علیرغم نمونه‌های برجسته ذکر شده در بالا، اشتباه است که ایسکای را صرفاً از نظر مجموعه‌هایی در نظر بگیریم که به‌طور خاص در مورد سفر کسی به دنیایی جدید و باز کردن یک توانایی جدید فوق‌العاده قدرتمند هستند. بسیاری از انیمه‌های مشهور جهان مانند Digimon، Inuyasha و Ascendance of a Bookworm ایسکای هستند، حتی اگر بسیاری از ویژگی‌های معمولاً مرتبط با این ژانر را نداشته باشند.

از قضا، دو فیلم برنده جایزه اسکار هایائو میازاکی هر دو ایسکای هستند. Spirited Away و The Boy and the Heron از دنیاهای دیگر خود برای گفتن داستان‌های جذاب درباره رشد شخصی و دردهای بزرگ شدن استفاده می‌کنند. برای میازاکی، دنیاهای عجیب و غریب این فیلم‌ها مناظر روانی هستند که منعکس‌کننده اضطراب‌ها و مشکلاتی هستند که قهرمانان با آن روبرو هستند.

با توجه به همه اینها، جای تعجب نیست که بزرگترین مجموعه انیمه ایسکای، مجموعه‌ای است که بسیاری از طرفداران در ابتدا آن را به عنوان ایسکای در نظر نمی‌گرفتند. با رویکردی مشابه میازاکی به این ژانر، نباید شکی وجود داشته باشد که Sonny Boy با انیمیشن فوق‌العاده خود، رتبه برتر را به عنوان بزرگترین ایسکای تمام دوران کسب می‌کند.

Sonny Boy یک شاهکار بی‌نظیر است

این مجموعه زمانی که در سال 2021 عرضه شد، نادیده گرفته شد

Sonny Boy، یکی از بهترین انیمه‌های Madhouse، یک مجموعه متحول‌کننده است که داستان گروهی از دانش‌آموزان دبیرستانی را دنبال می‌کند که بدون توضیح اولیه زیادی، به بعد دیگری منتقل می‌شوند که آن را این دنیا می‌نامند. این دنیا که بیشتر شبیه به یک نقاشی سورئال است تا هر چیزی که از فانتزی کلاسیک بیرون آمده باشد، مکانی واقعاً بیگانه است که در آن قوانین زمان و مکان اغلب فراتر از نقطه شکست خم می‌شوند.

Sonny Boy توسط شینگو ناتسومه، کارگردان One-Punch Man ساخته شده است و دارای طراحی شخصیت توسط مانگاکا تحسین شده Hisashi Eguchi است.

علاوه بر فشارهای زنده ماندن در خانه جدید غیردنیوی خود، قهرمانان Sonny Boy همچنین باید با افزایش تنش‌ها در نتیجه قدرت‌های منحصر به فردی که هر یک از آنها به دست آورده‌اند، مقابله کنند. اگرچه در اینجا، دوباره، Sonny Boy راهی برای پیچاندن قراردادهای معمول ایسکای پیدا می‌کند. قدرت‌های توسعه‌یافته درست به اندازه این دنیا عجیب و غریب هستند. به عنوان مثال، یکی از دانش‌آموزان برجسته، توانایی «نیامازون» را دارد که به سه گربه او این توانایی را می‌دهد که هر چیزی را که می‌خواهد برایش بیاورند.

یکی دیگر از راه‌هایی که Sonny Boy خود را از ایسکای معمولی متمایز می‌کند، فقدان تقریباً کامل تهدیدهای خارجی است. Sonny Boy تقریباً منحصراً به درگیری‌های شخصیتی علاقه‌مند است تا هر نوع دشمن یا حریف پایدار. این به این مجموعه فضای زیادی می‌دهد تا شخصیت‌های خود و آنچه آنها را به حرکت در می‌آورد، بررسی کند. نتیجه به اندازه Lord of the Flies خشونت آمیز نیست، اما به نوعی افسرده کننده‌تر است.

واسازی Sonny Boy از قراردادهای ایسکای بخشی از چیزی است که آن را بسیار تکان دهنده می‌کند

این مجموعه انتظارات را برای ارائه شوک‌های شدید زیر پا می‌گذارد

Sonny Boy فراتر از بازی با انتظارات طرفداران از این نوع داستان، به طور فعال کل ژانر ایسکای را واسازی می‌کند. به جای اینکه این دنیا فراری باشد که در آن بازیگران نوجوان می‌توانند خود را پیدا کنند، در عوض مکانی است که برای آنها صلح یا شادی به ارمغان نمی‌آورد. با وجود مشکلات بی‌شماری که این امر ایجاد می‌کند، اما حقیقت غم‌انگیز این است که اکثریت قریب به اتفاق بازیگران فعالانه از ترک قفس‌هایی که برای خود ساخته‌اند دست می‌کشند.

این امر سه‌گانه اصلی این مجموعه، ناگارا، میزوهو و نوزومی را در نور جدیدی قرار می‌دهد. به دلایل مختلف، این سه‌گانه هرگز از ماموریت خود برای بازگشت به خانه دست نمی‌کشند و واقعیت کاذبی را که این دنیا ارائه می‌دهد، به طور کامل رد می‌کنند.

به نوعی، کاری که Sonny Boy بیشتر با آن همخوانی دارد، The Boy and the Heron میازاکی است. لحظه فوق‌العاده‌ای در آن وجود دارد که در آن از قهرمان فیلم، جوانی به نام ماهیتو، خواسته می‌شود که دنیایی عجیب و غریب را از عموی بزرگ بسیار قدرتمندش به ارث ببرد. با این حال، ماهیتو در یک حرکت شگفت‌انگیز، این پیشنهاد را رد می‌کند و استدلال می‌کند که هر دنیایی که او ایجاد یا شکل دهد، در نهایت با بار عاطفی خودش لکه‌دار می‌شود.

اگرچه بازیگران نوجوان Sonny Boy ممکن است بخواهند از مشکلات خود در این دنیا فرار کنند، اما نمی‌توانند از آن برای بازسازی و تقویت همان سیستم‌های ظلم و ستم که آنها را به عنوان بزرگسالان در قفس می‌اندازند، استفاده نکنند.

بدون بیان مستقیم آن مانند The Boy and the Heron، اینگونه است که Sonny Boy چاقو را روی ایسکای و فرارگرایی به طور کلی می‌چرخاند. اگرچه بازیگران نوجوان Sonny Boy ممکن است بخواهند از مشکلات خود در این دنیا فرار کنند، اما نمی‌توانند از آن برای بازسازی و تقویت همان سیستم‌های ظلم و ستم که آنها را به عنوان بزرگسالان در قفس می‌اندازند، استفاده نکنند.

برای Sonny Boy، هیچ فانتزی خالصی وجود ندارد، هیچ فراری از دنیای واقعی وجود ندارد. ما می‌توانیم تا جایی که می‌خواهیم تلاش کنیم تا از مشکلاتمان، از زندگی فرار کنیم، اما اجتناب‌ناپذیر است که هیچ فراری از خود وجود ندارد.

Sonny Boy به طور کامل قدرت را برای من دوباره تعریف کرد

قهرمان این مجموعه نشان می‌دهد که قدرت واقعی در توانایی‌های ویژه یا مهارت‌های شکسته یافت نمی‌شود

من متوجه روندی در بسیاری از انیمه‌های ایسکای اخیر شده‌ام. در حالی که مجموعه‌هایی مانند Sword Art Online و Digimon همه چیز درباره تلاش قهرمانان برای یافتن راهی برای بازگشت به خانه بودند، قهرمانان ایسکای جدیدتر ایده بازگشت به خانه را به طور کلی رد می‌کنند. من، اعتراف می‌کنم، نسبت به این قهرمانان بی‌تفاوت نیستم. دنیا مکان ترسناکی است. نیروهای زندگی می‌توانند بسیار بزرگ، بسیار طاقت‌فرسا باشند. وسوسه‌انگیز است که آن دنیای فانتزی را بخواهیم. اینکه بخواهیم از تمام چیزهای وحشتناکی که برای تغییرشان خیلی ناتوان هستیم فرار کنیم.

من زیاد به پایان Sonny Boy فکر می‌کنم. ناگارا اجتناب ناپذیر از این دنیا فرار می‌کند. ما او را چند ماه بعد پیدا می‌کنیم که یک کار مزخرف انجام می‌دهد، تنها است و نمی‌تواند با یکی از معدود افرادی که واقعاً برایش اهمیت داشتند، دوباره ارتباط برقرار کند. اما همه اینها نکته اصلی نیستند، حداقل نه تمام نکته اصلی. ناگارا کاری انجام داد که هیچ‌کس فکر نمی‌کرد ممکن باشد و به همین دلیل با اعتماد به نفس بیشتر و مطمئن‌تر از خود بیرون آمد. روز به روز، هفته به هفته، ناگارا در حال مبارزه برای بهتر کردن زندگی خود است. به نظر من، این قدرت واقعی است.

Sonny Boy برای همه مناسب نخواهد بود. عجیب و غریب، باطنی و در برخی جاها کمی بیش از حد ساکت است. اما برای کسانی که می‌خواهند با مضامین آن درگیر شوند، Sonny Boy چیزی دست کم گرفته شده و قدرتمند ارائه می‌دهد. ممکن است فکر نکنید این بهترین ایسکای است، اما تفسیر آن در مورد این ژانر قطعاً آن را به چیزی کم از جذابیت تبدیل نمی‌کند